Daar we altijd 2 honden wilden, gingen we in de zomer van 2003 op zoek naar nog een Duitse Herder. Ditmaal zochten we een zwarte, met of zonder stamboom.
Via het internet vonden we een nest van 9 pups, met stamboom, bij een particulier te Baarn in Nederland.
Na telefonisch contact bleek dat er nog 1 teefje, een zwart met bruine/zwarte poten, beschikbaar was.
|
In Baarn aangekomen, maakten we kennis met haar. Ze vertoonde totaal geen schrik. Ze had wel weinig aandacht voor ons. De andere pups en het speelgoed van de kinderen van de familie interesseerden haar op dat moment meer.
Ook Chica maakte kennis met haar. Op zich vormde dat geen enkel probleem, daar Chica verzot is op pups.
De pup zelf had het in het begin eventjes moeilijk. Ze was immers weg van haar moeder en haar broers en zussen. Voor haar was Chica tenslotte een vreemde hond.
En zo verliet ze, op 7 weken, als eerste het nest en ging met ons mee naar haar nieuwe thuis.
Onderweg kreeg ze de naam "Candy".
|
 |
| |
 Op 2 dagen en 3 nachten wist ze goed waar ze haar behoeften moest doen. Ook zij huilde niet 's nachts en we konden ook met haar uitslapen.
Ze sliep de eerste 2 maanden alleen in de woonkamer. Chica sliep boven, zo leerde ze van in het begin om alleen te zijn.
Later sliepen ze samen in huis.
Candy was een rustige pup. Eens we ergens waren, ging ze automatisch liggen.
Ze groeide snel. Ook nu weer ging het allemaal vlug. Door onze ervaring met Chica, zijn we bepaalde oefeningen op jongere leeftijd beginnen aanleren. En hebben we sommige van onze leermethodes bijgestuurd. Zo vorderde zij sneller.
|
|
 Tijdens wandelingen, volgde ze steeds Chica. Daar waar Chica liep, liep zij ook. Zo raakte ze in het begin meer gehecht aan Chica dan aan ons.
Ook apporteren deed ze in het begin minder graag. Ze amuseerde zich door achter Chica aan te lopen, die aan het apporteren was. Het duurde een tijd voor ze zelf plezier kreeg in het apporteerspel.
|
|
| |
 Het volgen verliep vlotter dan bij Chica. Ze heeft heel veel aandacht voor ons. Ze is dan ook verzot op koekjes, snoepjes en later op een balletje.
In de hondenschool doorliep ze alle klassen zonder problemen. Op 9 maanden was ze reeds klaar voor het brevet.
Echter, daar zij geïmporteerd is uit Nederland en de administratie op zich liet wachten, konden we het brevet pas op 10 maand afleggen.
Zo behaalde zij in maart 2004 haar brevet "gehoorzaamheid" met 99/100 te Waasmunster. Nu konden we gaan trainen bij de "Debutanten".
Na anderhalve maand speelde ze al haar 1ste wedstrijd.
|
Candy is vrij groot voor een Duitse Herder teef. Op 18 maanden meet ze reeds 63cm schofthoogte en weegt ze 36kg.
Zij is waaks, aanhankelijk, betrouwbaar, moedig, leergierig en speels. Tevens heeft ze een vaste beet.
Ze is wantrouwig naar andere honden toe. Enkel wanneer een onderlinge ontmoeting rustig verloopt, zal zij haar soortgenoot stilaan leren vertrouwen. Candy heeft een enorme werklust en is steeds goed geluimd.
Ze is één brok energie waadoor je oefeningen tientallen malen kan herhalen zonder dat ze haar aandacht verliest.
Tijdens het opgroeien, heeft ze een enorme buitdrift ontwikkeld. Apporteren doet ze nu heel graag.
Candy is een plezier om mee te werken!
Zij doorliep vlot de verschillende niveau's van de gehoorzaamheid. Af en toe dienden we haar tegen te houden om een volledig sportseizoen te kunnen spelen.
Zo werd ze in 2007 geselecteerd voor de Grote Prijs van België in Programma1, ze stond op de 11de plaats in de rangschikking van de 40 beste honden van België.
Op de dag zelf speelde de zenuwen mij een grote rol en daardoor behaalde we de 33ste plaats.
En toen op woensdag 8 augustus 2012 sloeg het noodlot toe ! Een dag die in ons geheugen vastligt. Wat begon als een gewone training op de Zeelse Hondenschool, draaide uit op een heuse nachtmerrie ! Tijdens een oefening kwam Candy enthousiast aangelopen en het volgende moment viel ze neer. Gerrit heeft haar toen kunnen reanimeren en ze kwam bij maar rechtstaan, lukte niet meer. Eénmaal bij de dierenarts kregen we de indruk dat het allemaal goed ging komen, ze liep rond en at zelfs een beetje. Maar toen kreeg ze voor de 2de keer een aanval, een herseninfarct. Deze keer was het fataal.
Liefste Candy, we zullen jouw nooit vergeten. Je was een fantastische en enthousiast vriend.Voor altijd bij ons.
Candy je bent overleden.
Het doet me heel veel pijn.
Maar binnen diep van binnen,
Weet ik dat je altijd bij me zal zijn.
Nog zit ik te huilen.
Te huilen van verdriet.
Omdat mijn lieve Candy,
Mij plots verliet.
Candy +